Een smerige fiets! (55) 27-04-2011

Het heeft eindelijk na wekenlange droogte (in maart en april!!) weer eens geregend. En wél met bakken uit de hemel..

Als we ons om 19.00 uur bij Henk verzamelen is het echter weer droog, zoals Buienradar voorspeld had.

Henk, Andrej, Guus, Ramon, Freek en ik vertrekken voor het traditionele rondje. Freek heeft last van hooikoorts en heeft beloofd zich te sparen.

Voor de brug bij Stokkum zit ik verkeerd getimed op kop en mag ik tot de klinkerweg ook op deze positie blijven. Guus vertikt het om over te nemen en zo kom ik strontkapot aan in Stokkum om vervolgens de overige 5 te moeten laten gaan.

Als ik me weer aansluit kopieert Guus het gedrag van Ramon van vorige week door vóór de Markeloseberg weg te rijden. Wederom reageert er niemand en besluit ik op een actie van Ramon te wachten. Op de klim trekt hij inderdaad door en blijf ik in zijn wiel. Achter me hoor ik gepiep en gekraak van Henk's nieuwe Scott en voordat we het weten halen we met ons tweeën Guus in en lossen we de overigen. Het zou te laf zijn om Ramon op het laatst nog te passeren dus kom ik als tweede boven.

Op de Herikerberg trek ik op het laatst vol door. Andrej krijgt het gaatje niet dicht. Bovenaan sluit Guus (wat heeft hij geslikt?) aan en we rijden vol gas door naar beneden. Helaas kan Andrej ondanks mijn knechtenwerk de sprint in Goor niet afmaken en arriveert (weer) Ramon als eerste in Goor.

Vanaf Goor komt Henk nagenoeg niet meer op kop. Ok, het laatste stukje laat hij zich nog even zien, maar opmerkelijk is dat hij veel beurten overslaat.

Lekker gefietst vandaag. Nog een beetje last van tweede paasdag, Guus groeit naar een grootse vorm en Henk laat het even lopen...

Bemodderd (fiets en ik) komen we aan in Hengelo, dat wordt poetsen!!

Paastocht RTC (85)

Traditioneel is het de opening van het seizoen, echter door de late pasen heb ik het idee dat iedereen al weer redelijk op stoom is.

5 Tubanters staan klaar bij het Twenteband; Henk, Hans, Guus, Ben en ik.

Wederom is het schitterend weer en vertrekken we met ons vijven. Al snel worden we bijgehaald door een groepje van de ijsclub die een prima metgezel zijn. Tot aan de stop hebben we lekker samen gefietst met wel heel wisselende snelheden. Sommige stukken werd er echt gekoerst (42 km/u) maar soms leek het ook alsof we stil stonden.

Na de stop krijgen we nog wat RTC'ers mee, die ook redelijk doortrekken. Op het moment dat snelheid er goed in zit krijgt Hans een lekke band en gaan we uiteindelijk met z'n vijven verder. Even later pikken we nog een RTC-er op die het ons in de laatste kilometers lastig blijkt te maken.

Volgens mijn historie eindigen we voor het eerst compleet bij het zwembad en drinken we samen een paar biertjes. Ik heb lekker gefietst en heb het idee dat ik weer wat macht heb, Ná 50km voelde ik de power echter wel wat wegvloeien....

Andrej returns! (68)

De zaterdag voor Pasen. De zondagochtendtraining lijkt een beetje te mislukken. Voor mezelf vind ik de zaterdagmiddag toch prettiger. Gerald en Andrej zijn ook van de partij. De weergoden zijn ons wel héél erg goed gezind, want de temperatuur ligt rond de 25 graden. Korte broek en mouwen dus!!

Vanaf Gerald's huis rondje Rijssenseberg gedaan. De blessure van good old Andrej lijkt achter de rug, want hij sleurt weer als een bezetene. Gerald heeft nog moraal overgehouden uit Limburg en danst als eerste bij het hotel omhoog. Ná de Rijssense berg, neemt Andrej het initiatief en fietsen we door richting de snelweg. Nadat ik Andrej aflos is het gedaan met Gerald en fietsen Andrej en ik kop over kop door naar de kruising. Met de moed der wanhoop fiets ik onze opa op het laatst nog voorbij.

Na de afdaling van Kattenberg (?) gaan we bij wijze van experiment rechtsaf de klinkerweg op. En klinkers blijven het....mijn God wat een gerammel! Als we eindelijk bij Dika uitkomen komt de rust weer terug. Andrej pakt zijn revanche in de sprint richting Goor (afdaling Heriker). Ná Goor krijg ik de man met de hamer. Gewoonweg te weinig gegeten. Andrej biedt me een appeltje aan die ik maar met moeite wegkrijg met een kruissnelheid van 37 km/u. Ik besluit dan ook om de twee op het laatst te laten gaan en te genieten van het appeltje!

Even bijpraten deel II (240)

Toch weer wat fietskilometertjes achter de wielen de laatste dagen.

Zaterdagmiddag samen met Henk, Andrej en Gerald richting Ootmarsum gefietst. Andrej lijkt hersteld te zijn van zijn arm en neemt de eerste kilometers richting Weerselo samen met Henk (niet vrijwillig) het initiatief. Ikzelf (en Gerald trouwens ook) heb die avond ervoor een feestje gehad en volgens mij is er nog wel sprake van rest-alcohol. Bij de Zonneberg kan ik redelijk volgen. Na de haakse bocht probeert Henk weg te fietsen en zie ik de revival van Gerald! Hij vliegt er achteraan en dient daardoor als een prima springplank voor mij. Mijn benen zijn op de goede weg.

Op de Nutterseweg wordt niet echt hard gereden waardoor we netjes met z'n vieren boven komen.

Naar de Kuiperberg fietst Henk weer weg (wat is er met hem aan de hand?) maar kan ik het gaatje redelijk makkelijk dichten om daarna samen met hem naar boven te rijden. Vanaf dan is het uitbollen en kop over kop richting Weerselo, Saasveld en Hengelo. Henk en Gerald beginnen ook goed te rijden en Andrej heeft even een tikje gehad.

Zondag zijn Gerald, Andrej en ik vertrokken naar Limburg. Zondag onder het genot van een Limburgs bierje gekeken naar onze voorbeelden en maandag hebben we zelf de stoute schoenen aangetrokken. De route is sinds kort keurig aangegeven met speciale ANWB borden, wat heel veel zoeken en twijfelen scheelt. De eerste klim (Geulhemerberg) zorgt direct voor een portie verzuring. Ondanks dat ik me voorgenomen had om rustig te beginnen, trek ik het eerste stuk stevig door. Dit moet ik echter halverwege bezuren en zie mijn achtervolgers snel dichterbij komen. Andrej lijkt weer hersteld gezien zijn basistempo op de Bemeler en Wolfsberg.

Op de Camerig heb ik me voorgenomen aan zijn wiel te plakken, maar dit plan blijkt niet succesvol. Al snel moet ik Andrej laten gaan en kom ik als tweede boven. Gerald eindigt niet zo gek ver achter mij. Een voorbode van meer.... Richting Vaals herhaal ik mijn tactiek en kruip ik weer in het wiel van de oude krijger. Dit keer met meer succes. Óf Andrej rijdt nu minder of ik beter, in ieder geval kan ik het laatste stuk onze Andrej verslaan in een sprint á deux.

De Eijserbosweg is traditiegetrouw een drama. Mijn kleinste verzet is niet klein genoeg blijkt. Andrej gaat als eerste, maar Gerald en ik weten het gaatje klein te houden. Regelmatig trek mijn voorwiel de lucht in terwijl ik achter mij een man op leeftijd op een gewone stadsfiets zie naderen. Blijkt gelukkig een electrische fiets te zijn!! Gerald heeft profijt van zijn triple en volgt!

In de aanloop naar de Fromberg verras ik Gerald en Andrej. Zij vergeten terug te schakelen in de volle afdaling richting de haakse bocht naar rechts en staan volledig geparkeerd. Ik vlieg er wél tegenop en profiteer van de relatief korte klim. Vervolgens fiets ik met vrees richting Keutenberg. Ook hier neemt Andrej het initiatief maar direct na de bocht slaat de kramp in zijn benen en moet ie van de fiets. Handig fietsen Gerald en ik er omheen. Ook hier heb ik weer last van het te grote verzet. Gerald peddelt handig naar boven en kan als koning van de Keutenberg gekroond worden. Rodelletje groeit naar een grootse vorm! Bovenop de Keuten wachten we op Andrej die ondertussen weer hersteld lijkt. Gezien zijn krampperikelen besluiten we de Cauberg te laten voor wat hij is en sluiten we af op een terras in Valkenburg.

Woensdag is het weer Tubanteravond. Wederom met een goede opkomst van 7 man. (Hans, Henk, Guus, Ramon, Andrej, Martin). De kilometers van de laatste weken hebben me goed gedaan en ik kan eindelijk weer fatsoenlijk meefietsen. Henk en Ramon trekken in Stokkum even stevig door en ik kan ze ternauwernood volgen. Op de volgende klim gooi ik even alles uit de kast en haal ik Andrej nog net voor de top in. Voor de Markeloseberg rijdt Ramon weg, maar wil niemand het gat dichtrijden. Iedereen blijft in het leidende wiel van Andrej, bang om opgeblazen te worden(?).

In de afdaling van de Herikerberg besluit ik nu eens een keer niet weg te fietsen bij de bushalte, maar af te wachten. Dit loont, want hierna heb ik nog power over om naar Goor volle bak te kunnen sprinten..

In Goor krijgt Martin een lekke band en wordt er dus gewacht. Andrej rijdt op dat moment voorop en ondanks ons geroep en gefluit fietst hij door, vreemd?

Richting Delden wordt er nog even stevig doorgefietst

Donderdag nog even met m'n broer een stukje van het ATB-parcours rond het vliegveld gefietst. Helaas hebben we het rondje niet kunnen afmaken vanwege de invallende duisternis.

Even bijpraten (150?)

Even oppassen nu dat de klad niet in m'n weblog komt..

Nee, Jansen heeft niet stilgezeten, integendeel..

Sinds een week of twee heb ik m'n crosser ingeruilde voor een mountainbike en ondertussen heb ik daar de eerste ritjes op beleefd.

Vorige week zaterdag met Gerald op de wegfiets een rondje Ootmarsum inclusief NK-parcours gefietst.. Langzaam maar zeker begin ik me weer wat beter te voelen.

De volgende ochtend had ik gepland om wat beter kennis te maken met mijn ATB en besloot de Twickelroute te rijden om m'n fietsje te testen. Ik zat nog 100 meter op de singletrack tot ik werd ingehaald door Freek en Wouter. Weg testritje....

Ik met al m'n ziel en zaligheid achter deze twee ervaren crossers aan, hetgeen niet meevalt.

Na 30 km singletracks, mul zand en gehort en gestoot was ik volledig gesloopt..

Woensdag was het eindelijk weer eens een ouderwetse Tubantersavond. Andrej is nog steeds geblesseerd, maar desondanks stonden er 8 (!) man aan de start! (Ramon, Freek, Jeroen plus introducee, Guus, Henk en Hans)

Eindelijk had ik het goede gevoel weer eens te pakken, en kon ik relatief makkelijk mee. Ok, Freek was nog een maatje te groot, maar voor de rest ging het prima..

Het laatste stuk richting Delden ontstond er nog even een breuk door onwijs gebuffel op de kop, maar ook hier kon ik me prima handhaven....

Vasthouden nu!

Lente in Twente 2 april 2011 (60)

Daar is ie dan.... de eerste lentedag van 2011..!!!!

23 graden zijn er aangekondigd dus kan de korte broek weer aan. Samen met Gerald op pad voor het "mooi rondje Oldenzaal". Andrej ligt nog steeds in de lappenmand.

Heerlijk gefietst met wel een aardige wind (die we de tweede helft tegen kregen.)

De medicijnen lijken aan te slaan, tenminste ik krijg weer gewoon lucht als ik adem..

Nu nog even de conditie oppoetsen!

De eerste Tubantersavond 30-3-2011 (52)

Buienradar gaf aan dat er om 18.30 uur met gemak droog gestart kon worden en dat de regen het ook nog wel zou laten afweten tot een uurtje of negen.

Het klopte inderdaad dat we droog konden starten. De opkomst was uitermate teleurstellend voor een eerste avondtraining. Alleen Henk en Ramón kwamen opdagen en de rest schitterde door afwezigheid (Andrej overbelaste spier? Hans druk met voetbal?)

Hoe dan ook, we startten droog en ik voelde al gelijk dat het malaise-gevoel van afgelopen zondag nog niet weg was. Maandag ben ik door de huisarts voorzien van een tiendaags kuurtje en die moet het allemaal weer wat beter maken. Tot dusverre nog niet dus..

Al snel komen we de eerste (niet voorspelde) bui tegen, maar gelukkig is het niet koud. Ramon heeft duidelijk de beste conditie en neemt veel initiatief. Henk klampt zoals gebruikelijk aan en ik krijg medelijden met mezelf door het k*t gevoel.

Richting Diepenheim trek ik even door, maar vliegen Ramon en Henk me vlak voor het plaatsnaambordje voorbij.

In Stokkum dendert Ramon over de klinkers en heb gedurende de 300 meter(?) ook 3 keer overwogen om te lossen. Wonder boven wonder houd ik (maar ook Henk) stand en geeft dit me weer wat moraal.

Op de Markeloseberg kan ik Ramon blijven volgen en heb ik het idee dat ik langzaam de malaise van me afschud.

De tweede helft voel ik me ineens een stuk beter en kan ik zelfs weer wat op kop fietsen en initiatief nemen (verrassingsaanvalletje in de afzink van de Herikerberg en vlak voor Delden nog even knallen!)

Als we Delden binnenrijden gaan de hemelsluizen geheel open en kom ik geheel doorweekt, maar toch weer een beetje voldaan thuis.