Even bijpraten deel II (240)

Toch weer wat fietskilometertjes achter de wielen de laatste dagen.

Zaterdagmiddag samen met Henk, Andrej en Gerald richting Ootmarsum gefietst. Andrej lijkt hersteld te zijn van zijn arm en neemt de eerste kilometers richting Weerselo samen met Henk (niet vrijwillig) het initiatief. Ikzelf (en Gerald trouwens ook) heb die avond ervoor een feestje gehad en volgens mij is er nog wel sprake van rest-alcohol. Bij de Zonneberg kan ik redelijk volgen. Na de haakse bocht probeert Henk weg te fietsen en zie ik de revival van Gerald! Hij vliegt er achteraan en dient daardoor als een prima springplank voor mij. Mijn benen zijn op de goede weg.

Op de Nutterseweg wordt niet echt hard gereden waardoor we netjes met z'n vieren boven komen.

Naar de Kuiperberg fietst Henk weer weg (wat is er met hem aan de hand?) maar kan ik het gaatje redelijk makkelijk dichten om daarna samen met hem naar boven te rijden. Vanaf dan is het uitbollen en kop over kop richting Weerselo, Saasveld en Hengelo. Henk en Gerald beginnen ook goed te rijden en Andrej heeft even een tikje gehad.

Zondag zijn Gerald, Andrej en ik vertrokken naar Limburg. Zondag onder het genot van een Limburgs bierje gekeken naar onze voorbeelden en maandag hebben we zelf de stoute schoenen aangetrokken. De route is sinds kort keurig aangegeven met speciale ANWB borden, wat heel veel zoeken en twijfelen scheelt. De eerste klim (Geulhemerberg) zorgt direct voor een portie verzuring. Ondanks dat ik me voorgenomen had om rustig te beginnen, trek ik het eerste stuk stevig door. Dit moet ik echter halverwege bezuren en zie mijn achtervolgers snel dichterbij komen. Andrej lijkt weer hersteld gezien zijn basistempo op de Bemeler en Wolfsberg.

Op de Camerig heb ik me voorgenomen aan zijn wiel te plakken, maar dit plan blijkt niet succesvol. Al snel moet ik Andrej laten gaan en kom ik als tweede boven. Gerald eindigt niet zo gek ver achter mij. Een voorbode van meer.... Richting Vaals herhaal ik mijn tactiek en kruip ik weer in het wiel van de oude krijger. Dit keer met meer succes. Óf Andrej rijdt nu minder of ik beter, in ieder geval kan ik het laatste stuk onze Andrej verslaan in een sprint á deux.

De Eijserbosweg is traditiegetrouw een drama. Mijn kleinste verzet is niet klein genoeg blijkt. Andrej gaat als eerste, maar Gerald en ik weten het gaatje klein te houden. Regelmatig trek mijn voorwiel de lucht in terwijl ik achter mij een man op leeftijd op een gewone stadsfiets zie naderen. Blijkt gelukkig een electrische fiets te zijn!! Gerald heeft profijt van zijn triple en volgt!

In de aanloop naar de Fromberg verras ik Gerald en Andrej. Zij vergeten terug te schakelen in de volle afdaling richting de haakse bocht naar rechts en staan volledig geparkeerd. Ik vlieg er wél tegenop en profiteer van de relatief korte klim. Vervolgens fiets ik met vrees richting Keutenberg. Ook hier neemt Andrej het initiatief maar direct na de bocht slaat de kramp in zijn benen en moet ie van de fiets. Handig fietsen Gerald en ik er omheen. Ook hier heb ik weer last van het te grote verzet. Gerald peddelt handig naar boven en kan als koning van de Keutenberg gekroond worden. Rodelletje groeit naar een grootse vorm! Bovenop de Keuten wachten we op Andrej die ondertussen weer hersteld lijkt. Gezien zijn krampperikelen besluiten we de Cauberg te laten voor wat hij is en sluiten we af op een terras in Valkenburg.

Woensdag is het weer Tubanteravond. Wederom met een goede opkomst van 7 man. (Hans, Henk, Guus, Ramon, Andrej, Martin). De kilometers van de laatste weken hebben me goed gedaan en ik kan eindelijk weer fatsoenlijk meefietsen. Henk en Ramon trekken in Stokkum even stevig door en ik kan ze ternauwernood volgen. Op de volgende klim gooi ik even alles uit de kast en haal ik Andrej nog net voor de top in. Voor de Markeloseberg rijdt Ramon weg, maar wil niemand het gat dichtrijden. Iedereen blijft in het leidende wiel van Andrej, bang om opgeblazen te worden(?).

In de afdaling van de Herikerberg besluit ik nu eens een keer niet weg te fietsen bij de bushalte, maar af te wachten. Dit loont, want hierna heb ik nog power over om naar Goor volle bak te kunnen sprinten..

In Goor krijgt Martin een lekke band en wordt er dus gewacht. Andrej rijdt op dat moment voorop en ondanks ons geroep en gefluit fietst hij door, vreemd?

Richting Delden wordt er nog even stevig doorgefietst

Donderdag nog even met m'n broer een stukje van het ATB-parcours rond het vliegveld gefietst. Helaas hebben we het rondje niet kunnen afmaken vanwege de invallende duisternis.