Sterven in het wiel 27 maart 2011 (71)

De eerste zondagochtendtraining van de Tubanters. Om 10.00 uur verzamelen bij Chinatuin.

Met lome benen van gisteren fiets ik naar de Chinees en zie alleen Maurijn staan. Geen goede opkomst dus deze eerste keer. Net als we willen vertrekken zie ik in de verte Henk Bolhuis aankomen fietsen en met z'n drieën gaan we richting Weerselo.

Het is al meteen duidelijk dat het basistempo van Maurijn veel hoger ligt dan het mijne en al snel kruip ik in zijn wiel in plaats van naast hem. Terwijl hij praat over trainingzones (D1, D2 en D3) heb ik alleen maar last van zere benen (van gisteren?) te krappe luchtwegen (morgen dokter) en dus een conditie-achterstand.

Henk B. blijft ook alleen in zijn wiel, maar heeft het volgens mij minder moeilijk.

Bij Reutum geef ik aan dat ze maar door moeten fietsen als ik moet afhaken. In dat stadium bevind ik me dan al!

Op de Hooidijk is het dan zover.. daar waar ik normaal door kan trekken moet ik nu lossen...

Sociaal als ze zijn wachten ze ondanks alles op me en in de afdaling kan ik even weer herstellen.

Zo fietsen we nog een tijd door totdat we bij Beuningen richting Hanhofweg, mijn Waterloo, fietsen. Ondertussen heeft zich nog een mannetje op een Cervélo bij ons gevoegd. Als we inderdaad rechtsaf gaan gebaar ik het Cervélo-mannetje mijn (derde) plaats in te nemen, zodat ik straks in laatste positie afscheid van hen kan gaan nemen.

Inderdaad op het laatste stuk ontplof ik volledig en laat ik de jongens gaan. Dit keer wachten ze (gelukkig) niet op mij en fiets ik 3 tandjes lichter via de Wilmersberg naar huis....

Morgen maar eens naar de dokter... misschien kan zij voor de ommekeer zorgen? ;)

Aanhaken... 26 maart 2011 (55)

Alle beslommeringen zijn nu achter de rug, de tijd wordt weer verzet, dus kan ik me weer wat meer op het fietsen richten.

Omdat de Tubantertraining op zondag ook weer begint is er nu geen "georganiseerde" zaterdagmiddagrit meer.

Afgesproken met Andrej en Gerald voor een ritje Rijssenseberg. Ik voel me nog steeds moe maar kan wel redelijk meefietsen. Andrej is natuurlijk heer en meester op dit moment, maar het gaat eigenlijk minder slecht met me dan ik dacht.

Gerald heeft zo nu en dan wel last van het tempo. Op die momenten rest mij niets meer dan Andrej te volgen. Het stuk langs de snelweg wordt gebruikt om de gaskraan open te trekken en kan ik A. wel volgen. Het laatste stuk neem ik over, maar vergis ik me in de afstand en moet ik de oude krijger alsnog laten gaan.

De klinkerweg voor Goor gebruiken Gerald en ik nog even om op het laatste moment weg te fietsen. Wel een beetje laf, maar wat moet je dan?

Morgen maar eens kijken hoeveel Tubanters er staan...

Toch nog Enter ? 20 maart 2011 (60)

De afgelopen jaren was ik steevast van de partij in Enter, maar dit jaar moest ik verstek laten gaan. Hoewel, deze zondag was de laatste mogelijkheid.

Qua conditie heb ik er niets te zoeken, maar ik besluit toch gehoor te geven aan de oproep van Henk en zit op zondagochtend keurig netjes om half 10 in de keuken voor een kop koffie.

Tot mijn verbazing stroomt de keuken al snel vol (dankzij het mooie weer?) met Ronald, Henk(Bolhuis), Hans, Rudie(Kemna) en Rob(Froeling)...

Met zeven man sterk fietsen we naar Enter, maar dat lijkt meer dan het is. Alleen Rudie, Ronald en Henk fietsen de wedstrijd mee. Rob slaat in Enter al af en Hans, Henk B. en ik besluiten een plaatselijk rondje te fietsen om daarna de rest weer op te pikken.

Conditioneel zit er nog steeds niet veel schot in. Ik heb soms moeite met het tempo van Bolhuis, maar heb een medestander in Hans. We fietsen een lusje richting Schwarzwald, langs de autobaan weer terug.

Bij het parcours aangekomen zien we net dat Henk en Ronald keurig in het peloton finishen en met z'n vijven fietsen we weer terug naar Hengelo.

Volgend weekend wordt de tijd verzet. Eindelijk weer 's avonds fietsen om de vorm wat op te kalefateren...

De schade beperken 13-03-2011 (48)

Een mountainbike tocht met klanten zet geen zoden aan de dijk. Aangezien mijn conditie al niet geweldig is door omstandigheden en het feit dat sommige Tubanters zich ophouden bij de trainingswedstrijden in Enter (voor mij elk jaar een zekerheidje behalve dit jaar) besloot ik vandaag toch nog maar even de fiets te pakken en wat kilometertjes te maken. In slaap vallen tijdens de finale van Parijs-Nice is ook niet alles toch?

Het weer is nog steeds prima en ik besluit richting De Lutte te gaan. De benen willen nog niet echt maar op een klein verzet draait het toch nog prima.

Op de Tankenberg word ik geconfronteerd met mijn slechte conditie/vermoeidheid. Ellendig sleep ik me naar boven.

Op de Hanhofweg is het al niet veel beter. Al vóór de bocht laat ik me weer zakken in het zadel en priegel ik op een klein verzet omhoog. Er is dus nog veel werk te doen.!!

ABN AMRO Mountainbike Event 12-03-2011 (50?)

Ook dit jaar weer samen met collega Robert het ABN AMRO Mountainbike Event georganiseerd.

Het maximum van 100 deelnemers was gauw bereikt.

Het weer was super(15 graden en zon!!) en de deelnemers dolenthousiast. Dit jaar hadden we 2 groepen met "ervaren" rijders en 2 groepen met bijna alleen maar debutanten. Juist deze laatste groep is een dankbare groep om te begeleiden.

Na afloop alleen maar lovende kritieken van alle fietsers. Voor ons een stimulans om volgend jaar de lustrum-editie weer met veel fun op te pakken!!

De teller op nul 5.3.2011 (60)

Een periode met allemaal nare familiare beslommeringen ligt achter me en ik heb eindelijk weer zin om de draad op te pakken. De afgelopen weken is er van fietsen weinig gekomen, of ik zat met een chronisch slaaptekort op de fiets. De eerste trainingen van dit jaar zijn dan dus ook compleet teniet gedaan.

Vanaf nu gaan we weer aan de bak. Ook Henk laat zich eindelijk eens weer zien en hij heeft meteen een nieuw Tubanterslid gerecruteerd, Ronald.

Samen met Andrej, Guus en Ben gaan we op pad richting Agelo.

Al voor Borne krijgt Henk een lekke band en dat terwijl zijn funkelhagelneue Scott klaar staat bij Brama. Volgende week krijgen we dus een zeer gemotiveerde Henk aan de start.

Tot aan Reutum (wind tegen) is het alleen maar Andrej wat de klok slaat en probeer ik zo zuinig mogelijk om te gaan met mijn spaarzame conditie. Voor Agelo wordt er dan eindelijk kop over kop gereden en blijkt al snel dat onze nieuwe aanwinst de boel mooi aanjaagt.

In een geleidelijk tempo rijden we Zonneberg op en doe ik geen gekke dingen totdat Andrej er overheen knalt gevolgd door de anderen. Tot mijn spijt moet ik toch even uit de "spaarstand"en vind ik toch relatief makkelijk weer de aansluiting.

Op de Nutterseweg is het eigenlijk hetzelfde laken het pak. Sneaky muis ik mee en overweeg ik zelfs halverwege weg te fietsen. Het is maar goed dat ik dit niet gedaan heb, want de klim was achteraf toch langer dan ik dacht! Meefietsen bleek gelukkig geen probleem en vanuit de achterhoede zag ik een verwoede strijd tussen Ronald, Andrej en Ben welke in het voordeel van de eerste beslecht werd. Guus lost en Henk en ik spartelen achterin.

Daarna is het eigenlijk alleen nog maar dalen en wind mee. Hierin kan ik netjes af en toe op kop rijden en het tempo wat opschroeven. Halverwege Weerselo probeer ik Henk nog mee te krijgen voor een ontsnapping, maar Henk voelt zich nog niet zo jofel.

Thuis in Hengelo even een potje bier om de afvalstoffen te laten afvoeren en sterke verhalen vertellen over wat ons de rest van het seizoen nog te wachten staat.