Training 27 juli 2008 (100)

Samen met Henk, Freek en Wouter een zondagochtendritje gedaan, althans dat dachten we..

Het ritje werd een RIT. Wouter en Freek schijnen vaker deze afstand te rijden dus wilden Henk en ik ons niet laten kennen. Via een omweg zijn we richting de Holterberg gereden.
Freek is duidelijk de sterkste van het stel en doet met name de heenweg veel kopwerk... Henk verstopt zich juist in de eerste fase...

In de buurt van Wiene trekt Freek even door op de klinkers en besluit ik niet meer te doen dan te volgen. Doordat er een gaatje valt weet Freek er echter tussenuit te gaan..
Vlak voor Stokkum kom ik net van de kop af, waarna Wouter en Freek er overheen knallen (lafaards...). Gelukkig weten Henk en ik het verschil klein te houden zodat ik op de navolgende klim nog even over de twee vluchters heen kan denderen.. Vanaf daar houd ik me koest omdat me toen pas duidelijk werd dat we echt naar Holten zouden gaan!!

Op de Motieweg rijdt Freek weer weg en pak ik zijn wiel. Op het moment dat hij wederom versnelt laat ik het lopen. Wouter en Henk zwemmen ergens achter me.
Op de Toeristenweg rijden Freek en ik kop over kop om de afstand groter proberen te maken..
Dit lukt tot de Diepe Hel, alwaar ik me volledig opblaas!!! Freek zag ik niet weer en achter me naderden Wouter en Henk. Het is onbegonnen werk om hier tegen te rijden en vlak voor Nijverdal hebben ze me dan ook te pakken. Na even te hebben uitgerust in mijn wiel geven ze me tenslotte het genadeschot en poefen ze er vandoor.. Ik heb duidelijk gegokt en verloren..

Terug naar Hengelo beginnen de vele kilometers mijn benen te verlammen en zit ik tegen de kramp aan. Gelukkig kan ik mijn werk nog doen en merk ik dat Wouter ook op zijn tandvlees zit..
Ook de druppel aan Henk's neus wordt groter...

Volledig uitgewoond bereiken we Hengelo en heb ik zeker 3 dagen nodig om dit te verwerken!!!

(gemiddeld 34,3 km/u)

Training 26 juli 2008 (25)

Het is vandaag zeeeeeeer broeierig en met frisse tegenzin gaan Andrej, Gerald en ik op pad...
Bij het eerste rondje van de RBR Borne houden we het echter al voor gezien en keren we huiswaarts om de beslissende tijdrit van de Tour te bekijken...

Overigens wel vandaag voor het eerst in de nieuwe clubkleding gereden... Zeer mooi geworden!!

Training 23 juli 2008 (50)

Weer terug in Nederland. Dat geldt overigens lang niet voor alle Tubanters, want alleen Andrej en Gerald zijn van de partij.

Altijd maar weer afwachten hoe de benen zijn na 2 weken "klimmen".
Dat valt alleszins mee... Ik kan constant goed tempo rijden. Andrej herstelt van een zweepslag en Gerald van een slijmbeursontsteking in z'n knie..
Andrej komt ook gaandeweg wat beter in vorm. Gerald krijgt het in Stokkum moeilijk...

Na de Markeloseberg sluiten we aan bij een aantal fietsers van de Haaksbergse Tourclub.
In lijn fietsen we de Herikerberg op, waarbij ik op zo'n 200 meter voor de top op kop kom.
Wonder boven wonder kan ik zelfs nog bijschakelen en zie ik bovenaan dat de rest gelost is.

In de afdaling komt een rijder in een Marco Polo shirt langszij, maar op het steilere stuk kom ik er weer makkelijk langs en rijd ik Andrej en Gerald Goor binnen. De Marco Polo renner is de enige die nog kan volgen alvorens wij linksaf gaan...

De rest van de rit rijden we in een rustig tempo richting Delden, waar ons een koude Grolsch wacht...

Onverwacht toch goede benen..!!

Training 19 juli 2008 Marina di Bibbona (70)

De laatste mogelijkheid om te gaan fietsen. Morgen pakken we de tent alweer in !

Dan toch maar even die mooie route via Montescudaio pakken. Het tijdstip is wat ongelukkig gekozen, want midden op de middag gaat de thermometer richting de 35 graden!

Nu het "nieuwe rondje" niet meer nieuw is lijkt ie ook meteen een stuk korter..

In een lekker tempo rijd ik 'm uit.... De gemiddelden (voorzover die belangrijk zijn) liggen eigenlijk constant rond de 30 km/u...

Marina di Bibbona is echt een aanrader voor fietsers....!!!!

Training 17 juli Marina di Bibbona (50)

Vandaag maar weer de korte route naar Sassetta...

Het is eigenlijk gekkenwerk om met deze hitte te fietsen. Het klimmen gaat me steeds makkelijker af en ik kom eigenlijk helemaal niet meer kapot te zitten...

Nu maar afwachten hoe de benen zijn als ik terug ben in Nederland....

Training 15 juli 2008 Marina di Bibbona (70)

Vandaag maar eens een wat langere rit.

Het is bloedheet en ik rijdt richting Bibbona. Als ik het dorp uitrijdt begint het meteen al te klimmen op dit voor mij onbekende terrein. Door een schitterende omgeving klim ik door tot Montescudaio waarna een lekkere afdaling volgt. Door het dal achter de heuvels ligt een kilometerslange vlakke weg waar ik lekker tempo kan rijden. Na zo'n 15 kilometer vlak knalt de weg weer omhoog waarna er geen kilometer meer vlak is. Via Monteverdi klim ik door naar Sassetta, maar dan van een voor mij onbekende kant. Wat een schitterende route.

Bij Sassetta pak ik de oude route weer op en daal ik terug naar de camping...

Training 11 juli 2008 Marina di Bibbona (50)

Om de verloren dag vanwege de lekke banden maar meteen in te halen, meteen 2 dagen achter elkaar fietsen.

De buurman heb ik niet meer gesproken en ik heb besloten hetzelfde rondje als gisteren te doen, maar dan in m'n eigen tempo.

Het gaat vandaag al een stuk beter. De eerste klim is niet meteen meer een verrassing en de benen lijken al wat gewend.

Boven in Sassetta daal ik samen met een Italiaan op een Motobecane (ja.... ze bestaan nog) naar Castagneto.. De Italiaan is duidelijk behendiger en minder angstig dan ik en pakt al snel zo'n 300 meter. Op het minder technische stuk leg ik de ketting echter op de 12 en weet ik hem weer terug te pakken. In Castagneto gaat ie helaas rechtsaf en moet ik de laatste 15 kilometer in m'n eentje tegen de wind in beuken.

Training 10 juli 2008 Marina di Bibbona (50)

Op vakantie naar Toscane. Uitvalsbasis dit jaar is Marina di Bibbona, de woonplaats van de Olympisch- en Wereldkampioen Paolo Bettini en teven trainingsoord van vele profploegen.
Een walhalla voor wielrenners dus.

Deze eerste fietsdag is niet zonder slag of stoot verlopen. Eigenlijk wilde ik gisteren al fietsen, maar het rubber van mijn bandjes konden blijkbaar niet tegen de Toscaanse hitte, met als gevolg drie lekke banden binnen een straal van 1 kilometer.

In Cecina nieuwe binnenbandjes gekocht (ik was er al door) en ook maar meteen twee nieuwe buitenbanden. De fietsenwinkel bleek van de Wereldkampioen zelf te zijn en hing dan ook vol met vele trofeeën van de"krekel". Papa Bettini drijft de winkel want daar is Paolo zelf natuurlijk veel te druk voor.

Met nieuwe banden dan maar de volgende dag op pad. De overbuurman uit Assen wilde graag mee met zijn mountainbike.

Gekozen voor min of meer dezelfde route als vorig jaar, maar dan andersom. Dus naar Donoratico, dan het klimmetje naar Castagneto Carducci en vervolgens doorklimmen naar Sassetta.

De buurman hangt al met zijn tong op het stuur op het eerste vlakke stuk. In Castagneto wacht ik op hem.... Pffffff... de eerste keer klimmen slaat je toch meteen in de benen. Bij de volgend klim naar Sassetta gaat het al een stuk beter. Dit geldt overigens niet voor de buurman.
Die komt pas een kwartier later boven.

Voor de eerste keer besluiten we dezelfde weg maar terug te gaan en dalen we dus weer terug naar de camping. Op het laatste vlakke stuk (9 km) gaat onze Drent helemaal kapot en weigert zelfs een welverdiend biertje na afloop...

De kop is er weer af !

Training 2 juli 2008 (52)

De vakanties zijn aangebroken en dat betekent traditioneel een lage opkomst. Vandaag is ie wel heeeel laag. Hoewel enkele Tubanters toch nog zeker niet met vakantie zijn. Alleen Henk en ik zijn van de partij.

Tussen de oren zit het bij ons beiden niet goed op dit moment. Henk is er vorige week afgereden door Bolhuis en Herbert (aiiii.....) die toch beduidend minder kilometers hebben gemaakt...
Ikzelf heb de afgelopen tijd als gevolg van allerlei andere dingen te weinig getraind en vraag me af hoe het met de vorm zal zijn.

Vandaag is het een zeer warme dag (34 c) en eignelijk is het gekkenwerk..
Al snel pikken we een viertal fietsers op uit Enschede. De kopman is ook daadwerkelijk kopman, want hij draagt de gele trui. Hij rijdt het sterkst van de vier, de rest is beduidend minder. Nadat we er een tijdje achter hebben gezeten, besluit ik de kop te nemen en eens te kijken hoe het er voor staat.. Niemand neemt over totdat ik het even laat vieren. Als Henk dan op kop rijdt, moeten ze alle vier lossen.

De rest van de rit hebben we met z'n tweetjes volbracht en ik moet zeggen dat m'n benen toch nog wel redelijk goed zijn. Henk is minder tevreden over zijn vorm..
Volgende week naar Toscane... (daar kom ik sterk uit terug !!!!)

Ciao !