Training 24 mei 2008 (63)

Weer een harde kern opkomst. Henk, Andrej, Gerald, Wietse en ik fietsen eerst richting Agelo vanwege de windrichting. De malaise van afgelopen heb ik psychisch weer verwerkt. Nu nog fysiek.

Richting Saasveld zit de vaart er al meteen goed in. Wietse neemt het lastigste stuk voor zijn rekening. Richting Agelo rijden we fors door (kop over kop). Gerald wordt hiervan het slachtoffer.
Zijn vormcrisis is nog niet beslecht. Oppassen dat het niet tussen de oren gaat zitten.

Vlak voor de eerste klim in Agelo zijn we hem kwijt, Andrej rijdt terug om hem op te pikken.
Wietse, Henk en ik rijden door tot Ootmarsum. Probleemloos rijd ik omhoog op het grote blad, terwijl de andere twee klein voor rijden. Bij de samensmelting blijft Gerald alleen nog maar in het wiel.

Op de Paasberg wordt het tempo opgeschroeft. Andrej probeert hier een slaatje uit te slaan, maar snijdt mij ondertussen af, waardoor ik half in de berm terecht kom. De anderen weten het gaatje ook niet meer te dichten.

In de afdaling van de Wilmersberg lossen we Gerald en Wietse. Ik dacht dat ik de enige kluns in de bochten was, maar Wietse kan er ook wat van ....
Op de viaductklim in Oldenzaal knokken Henk en ik voor de eerste plek, maar niet nadat Andrej vakkundig de berm is ingereden...
Net vóór Henk kom ik boven.

De laatste klim voor Hengelo in Andrej zo getergd, dat niemand er meer aankomt....

Tenslotte rijdt Gerald als eerste Hengelo weer binnen...

Training 21 mei 2008 (52 km)

Met de kater van afgelopen maandag nog in mijn lichaam en geest rijd ik angtvallig naar Hans' huis.
Was het een eenmalige dip of treedt vandaag herstel in ?

Andrej en Gerald hebben afgezegd, Hans past ook, maar Henk S, Henk de J, Freek, Bolhuis en Martin zijn wel van de partij.

Bij het kop over kop rijden richting Hengevelde heeft Freek duidelijk de beste benen en rijdt hij lange tijd op kop. Richting Diepenheim doet iedereen zijn beurt netjes mee (de één wat langer dan de ander) Hierdoor gaat het tempo al snel omhoog. Scheuten houdt het niet langer en laat lopen.
500 meter voor Diepenheim schroeft Freek nog eens het tempo (48 a 50 km/u) en kruip ik in zijn wiel. De rest laat lopen. Met een ultieme poging eerder in Diepenheim te zijn ga ik aan, maar lukt het me niet hem te passeren. De vorm is dus nog niet helemaal weg, maar ook nog niet optimaal!

Op de Markeloseberg kom ik verkeerd uit waardoor iedereen (behalve Bolhuis) over me heen dendert. Freek en Henk pak ik niet meer terug, maar gelukkig weet ik wel weer het wiel van Martin te vinden.

Op de Herikerberg kan ik gewoon redelijk makkelijk mee en lijk ik er doorheen te komen.
Bij het rode verkeerslicht in Goor rijden Henk de Jong en Bolhuis door, waardoor ze 300 meter pakken. Voor de brug pakken we ze terug en kruipen we in hun wiel. Ná de brug proberen Freek en ik te demarreren, maar heeft Henk van vorige week geleerd en pakt hij ons terug.
Na nóg een demarrage rijden we met z'n drietjes door en moeten Bolhuis en Martin passen.

Ik reken op nog één of twee traininkjes om m'n vorm weer terug te krijgen !

Gemiddeld 34,1km/u

Clukampioenschappen HWV De Tubanters 19 mei 2008

De vorm was goed, de tegenstander goed geanalyseerd voorzover mogelijk. Toch was er maar één zaak die roet in het eten kon gooien en dat was het weekendje weg voorafgaand aan het CK.
De alcohol vloeide rijkelijk en aan het door wetenschappers aanbevolen slaapquotum van 8 uur per nacht werd bij lange na niet voldaan.

Toch voelde ik me maandag overdag al weer helemaal het mannetje. Mooi op tijd kwamen Andrej en ik op het parcours aan. Rodel heeft bedankt voor de eer vanwege een moeilijk te bestrijden vormcrisis. Hans heeft afgezegd vanwege een migraine-aanval en Jeroentje vanwege te weinig trainingsuren. De rest is aanwezig en alle ogen zijn gericht op Freek en Stan. Ook Wouter maakt zijn debuut.

Na twee rondjes voel ik al dat er geen greintje macht in mijn benen zit. Eerst denk ik nog het juiste ritme te moeten vinden, maar een paar ronden later wordt het er niet beter op. Ik krijg een knallende koppijn en er loopt koud zweet langs mijn gezicht. Een opkomende griep of toch een na-ijl effect van afgelopen weekend. Na een krap half uur geef ik de pijp aan Maarten en knijp ik in de remmen. Wat een desillussie !!!!! Ook Andrej heeft het zichtbaar moeilijk maar handhaaft zich tenminste in de groep.

De wedstrijd wordt, zoals verwacht, gemaakt door Freek en Stan. Met z'n tweetjes slaan ze al gauw een niet meer te overbruggen gat, mede doordat de achtervolgers niet georganiseerd (kunnen) rijden. Wouter probeert nog een keer over te steken maar blijft rondenlang zwemmen om later alsnog bijgehaald te worden

Van de twee koplopers is Freek de sterkste. Hij neemt dan ook verreweg het meeste kopwerk voor zijn rekening. Stan oogt minder fris, maar heeft duidelijk minder werk verzet.

Toch gaat laatstgenoemde met de beker naar huis omdat Freek ineens een krampaanval krijgt en hierdoor zijn benen niet meer rondkrijgt....

Jammer dat ik me niet in de strijd heb kunnen mengen. Volgend jaar beter !

Training 14 mei 2008 (52)

De laatste training voor de CK. Dit weekend ga ik met m'n collega's naar Terschelling en komt er niets van fietsen. Sterker nog, mijn lichaam zal gedeeltelijk vernietigd worden door de alcohol vrees ik.

Er is een mega-opkomst op de woensdagavond ! Henk, Henk, Andrej, Hans, Bolhuis, ene Herbert, Freek, een vriend van Henk Scheuten en ondergetekende. Gerald pikken we onderweg wel op.

Tot Wiene blijft alles nog rustig, wel wordt er twee aan twee doorgedraaid, maar er is weinig sprake van organisatie. Bolhuis en Herbert plaatsen een semi-demarrage en Freek en Henk reageren. Op het moment dat het gat te groot dreigt te worden waag ik de oversteek en weet met een uiterste inspanning aan te haken bij de twee. Op hetzelfde moment knakt Henk en rijden Freek en ik door tot Hengevelde.

Richting Diepenheim rijden we eindelijk kop over kop en kom ik voor een sprint ongelukkig ui. Dus besluit ik maar het tempo op te schroeven om zo een ander gang te maken. Tot mijn verbazing komt er echter niemand over me heen.

Richting Stokkum blijkt dat er maar weinig mensen initiatief nemen en geef ik nog eens gas op de klinkers. Freek volgt me op de voet en een deel haakt aan. Achterin vallen er slachtoffers, waaronder Hans en Henk S.
Op de Markeloseberg neemt Andrej het initiatief. Hierna neem ik het over, maar vlak daarna valt Freek aan. Vanuit m'n tenen rijd ik het gaatje nog dicht en kom ik als eerste boven.
Op de Herikerberg rijden Freek en Andrej als eerste naar boven. In de afdaling rijden Freek en ik door en sprint ik als eerste Goor binnen. Wel met een voordeeltje t.o.v. Freek die geen parcourkennis heeft.

In Goor rijden we even het trottoir op om te wachten.
Op de brug rijden Freek en ik in de staart en spurt Andrej als eerste naar boven. In de afdaling geven Freek en ik weer gas en rijden we met z'n tweetjes weg. Andrej probeert met Henk het gat dicht te rijden en komt gevaarlijk dichtbij. Daarna geven we nog even gas en zijn ze gezien.
Net na het bordje Delden halen we Rodel in die de hele rit alleen heeft gereden... (te vroeg gestart of wij te laat gestart ?)

De verhoudingen zijn wel duidelijk nu. Henk, Andrej, Freek en ik zijn met overmacht de sterksten. Nu nog afwachten hoe sterk Wouter en Stan zijn. Maandag weten we meer.............

Training 10 mei 2008 (63?)

Het weekje Texel zit er nog maar net op, of het eerste mailtje dat ik lees komt van Henk; of er nog getraind wordt. (één van de laatste mogelijkheden voor de CK).
Het weer is zeer zomers en eigenlijk heb ik niet zoveel zin, maar moeten is ook wat. Samen met Gerald, Henk en Andrej fietsen we richting Rijssenseberg.
Als snel blijkt dat Andrej nog steeds dé man in vorm is en absoluut topfavoriet voor volgende week.
Een soort van ontsnappinkje van Henk en mij op de Rijssenseberg wordt met het meeste gemak gepareerd door de meester zelf.

De oplopende weg langs de autobaan wordt er nog een extra gas gegeven waar Rodel het slachtoffer van wordt. Henk neemt hier niet meer over en ik kan wel volgen maar ook niet meer dan dat... Ook op de weg na de Friezenberg (klinkers) heeft Rodel het moeilijk. wordt hier verstoppertje gespeeld of is de vorm nog ver te zoeken ?

Op de Markeloseberg laat Andrej nog even een huzarenstukje zien door over jan en alleman heen te knallen en met gemak als eerste boven te komen..

Hulde aan de aanstaande kampioen !!!

Training 8 mei 2008 Texel (36)

Wederom stratraining op Texel. Tot Den Burg met 45 in het uur, daarna draaien en weer terug naar de kop van het eiland.

15 kilometer de wind vol (maar dan ook echt vol) op de kop. Halverwege knakt Rodel en stoemp ik alleen door naar het bungalowpark. 30 km/u is nauwelijks te houden en volledig opgeblazen drink ik een Grolschje op het terras....

Zaterdag maar weer fanatiek, het is vakantie niet waar ?

Training 6 mei 2008 (Texel) (42)

Tijdens ons midweekje Texel pakken Rodel en ik de fiets voor een fikse training. De concurrentie zit immers niet stil...


Net als voorgaande jaren blijkt Texel een on-inspirerend eiland te zijn als het gaat om wielrennen.
Op de rechte wegen doen we ons werk en worstelen we met -of een fikse wind tegen, -of een forse wind mee.

Er valt dan ook weinig over te melden

Gereden: 42 km

Training 3 mei 2008 (52)

De clubkampioenschappen naderen en er wordt al druk gespeculeerd over tactieken, combines etc.
Samen met Gerald en Andrej de mogelijke strijdplannen besproken, waarbij we de kaart Leverink gaan trekken tijdens de CK.

Het is mooi weer en we rijden het Tubanterrondje. Richting Diepenheim trekken Andrej en ik stevig door. Gerald kan hierbij het tempo niet volgen en acht zichzelf kansloos voor de CK.

Op de Markeloseberg wordt ons ritme gebroken door De Ronde Van Overijssel. Het peloton rijdt in een groot lint de berg af. Deze pauze heeft ons ritme gebroken en we besluiten heanig naar Hengelo te rijden. Andrej sprint nog een keer uit volle macht de Herikerberg op om nogmaals zijn kandidatuur te stellen voor de CK.

Gereden: 52 km

Waaier rijden (speciaal voor Andrej)

Het woord 'waaien' zegt het eigenlijk al: tegen de wind in fietsen. Deze techniek wordt toegepast bij tegenwind die van zij
komt. Er wordt er gefietst in een lang lint, waarbij elke renner zo kort mogelijk achter het wiel van zijn voorganger zit. Ook
fietst elke renner net even meer links of rechts (afhankelijk van welke hoek de wind komt) achter zijn voorganger. Door
deze tactiek neemt de windkracht in de groep steeds verder af. De voorste renner laat zich na een periode van kopwerk
afzakken naar de achterste positie in de groep, om weer op adem te komen. Dit afzakken gebeurt als de wind van links
komt via de buitenkant van de groep. Bij rechter wind via de binnenkant.