Clukampioenschappen HWV De Tubanters 19 mei 2008
De vorm was goed, de tegenstander goed geanalyseerd voorzover mogelijk. Toch was er maar één zaak die roet in het eten kon gooien en dat was het weekendje weg voorafgaand aan het CK.
De alcohol vloeide rijkelijk en aan het door wetenschappers aanbevolen slaapquotum van 8 uur per nacht werd bij lange na niet voldaan.
Toch voelde ik me maandag overdag al weer helemaal het mannetje. Mooi op tijd kwamen Andrej en ik op het parcours aan. Rodel heeft bedankt voor de eer vanwege een moeilijk te bestrijden vormcrisis. Hans heeft afgezegd vanwege een migraine-aanval en Jeroentje vanwege te weinig trainingsuren. De rest is aanwezig en alle ogen zijn gericht op Freek en Stan. Ook Wouter maakt zijn debuut.
Na twee rondjes voel ik al dat er geen greintje macht in mijn benen zit. Eerst denk ik nog het juiste ritme te moeten vinden, maar een paar ronden later wordt het er niet beter op. Ik krijg een knallende koppijn en er loopt koud zweet langs mijn gezicht. Een opkomende griep of toch een na-ijl effect van afgelopen weekend. Na een krap half uur geef ik de pijp aan Maarten en knijp ik in de remmen. Wat een desillussie !!!!! Ook Andrej heeft het zichtbaar moeilijk maar handhaaft zich tenminste in de groep.
De wedstrijd wordt, zoals verwacht, gemaakt door Freek en Stan. Met z'n tweetjes slaan ze al gauw een niet meer te overbruggen gat, mede doordat de achtervolgers niet georganiseerd (kunnen) rijden. Wouter probeert nog een keer over te steken maar blijft rondenlang zwemmen om later alsnog bijgehaald te worden
Van de twee koplopers is Freek de sterkste. Hij neemt dan ook verreweg het meeste kopwerk voor zijn rekening. Stan oogt minder fris, maar heeft duidelijk minder werk verzet.
Toch gaat laatstgenoemde met de beker naar huis omdat Freek ineens een krampaanval krijgt en hierdoor zijn benen niet meer rondkrijgt....
Jammer dat ik me niet in de strijd heb kunnen mengen. Volgend jaar beter !
De alcohol vloeide rijkelijk en aan het door wetenschappers aanbevolen slaapquotum van 8 uur per nacht werd bij lange na niet voldaan.
Toch voelde ik me maandag overdag al weer helemaal het mannetje. Mooi op tijd kwamen Andrej en ik op het parcours aan. Rodel heeft bedankt voor de eer vanwege een moeilijk te bestrijden vormcrisis. Hans heeft afgezegd vanwege een migraine-aanval en Jeroentje vanwege te weinig trainingsuren. De rest is aanwezig en alle ogen zijn gericht op Freek en Stan. Ook Wouter maakt zijn debuut.
Na twee rondjes voel ik al dat er geen greintje macht in mijn benen zit. Eerst denk ik nog het juiste ritme te moeten vinden, maar een paar ronden later wordt het er niet beter op. Ik krijg een knallende koppijn en er loopt koud zweet langs mijn gezicht. Een opkomende griep of toch een na-ijl effect van afgelopen weekend. Na een krap half uur geef ik de pijp aan Maarten en knijp ik in de remmen. Wat een desillussie !!!!! Ook Andrej heeft het zichtbaar moeilijk maar handhaaft zich tenminste in de groep.
De wedstrijd wordt, zoals verwacht, gemaakt door Freek en Stan. Met z'n tweetjes slaan ze al gauw een niet meer te overbruggen gat, mede doordat de achtervolgers niet georganiseerd (kunnen) rijden. Wouter probeert nog een keer over te steken maar blijft rondenlang zwemmen om later alsnog bijgehaald te worden
Van de twee koplopers is Freek de sterkste. Hij neemt dan ook verreweg het meeste kopwerk voor zijn rekening. Stan oogt minder fris, maar heeft duidelijk minder werk verzet.
Toch gaat laatstgenoemde met de beker naar huis omdat Freek ineens een krampaanval krijgt en hierdoor zijn benen niet meer rondkrijgt....
Jammer dat ik me niet in de strijd heb kunnen mengen. Volgend jaar beter !
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home