Wind, wind en nog eens wind.. 12-02-2011 (54)

De hele ochtend was er pest-pokke regen en daarnaast regende het de hele week al afzeggingen.

Andrej naar een bouwbeurs (?), Wouter een winter BBQ (?), Ben naar zijn familie. Ramon schijnt er volgende week weer bij te zijn en Gerald zien we al een tijdje niet meer.

Concreet betekende dit dat alleen Jeroen en Guus netjes om 14.00 uur op de stoep stonden. Op dat moment was het overigens droog!! Henk heeft blijkbaar geen Buienradar en dacht dat we niet zouden gaan.. (gebrek aan motivatie?)

De regen was weliswaar verdwenen, maar de wind lijkt alleen maar harder te waaien. We rijden het "mooi rondje Oldenzaal" en dat blijkt qua windrichting de goede keus; eerst vol tegen en daarna genieten. Mijn opleving van vorige week lijkt weer helemaal weg te zijn. Jeroen daarentegen lijkt de moraal terug te hebben gevonden en gedraagt zich als een ware reserve-Andrej. Guus volgt net als ik.

Richting Rossum staat de wind vol op kop en presteert Jeroen het om binnen 200 meter zowel zijn ketting van zijn voortandwiel af te schakelen én een lekke band te hebben.

Bij de Hanhofweg profiteren we eindelijk van de wind, maar kunnen Guus en ik de Slager niet tot bovenaan volgen. In Oldenzaal aangekomen slaat hij linksaf richting Enschede en bollen Guus en ik uit richting Hengelo....

De slager geslacht.... 5 februari 2011 (55)

Rukwinden tot 80km/u werden voorspeld, maar geen regen zoals de voorgaande dagen; dus wat doen Tubanters dan ? Fietsen!

Het onstuimige weer weerhield wel een aantal mensen om te starten, maar met Andrej, Jeroen, Bert, Henk (is back!) bevond ik me in goed gezelschap. Het indekken door Slagt (voorheen de Slager) begon 's ochtends al met SMS-jes ("welke kant gaan we op?" "Hoe ver gaan we?") en voordat we vertrokken gaf hij al aan enorm veel last te hebben van zijn cross-fit-trainingen.

Eenmaal gestart bleek er inderdaad een zeer forse wind te staan. Door omstandigheden is mijn conditie allerbelabberdst en dus besloot ik maar de immer presterende Andrej te volgen.

Richting Rutbeek bleek ik me toch niet zo slecht te voelen als ik aanvankelijk dacht en stelde ik mijn plan bij om toch maar af en toe de kop over te nemen.

Hoofdmoot bleef natuurlijk Andrej, maar ook Henk (toch stiekem getraind op de ijsbaan) en Ben lieten zich niet onbetuigd. De enige die constant gaatjes liet vallen was Jeroen. Alsmaar steunend en kreunend zwabberde hij achterin.

Door een rukwind belandde ik zomaar ineens in berm en raakte ik het contact met de groep even kwijt. Gelukkig moest Ben weer eens plassen en kon ik aansluiten.

Vlak voor Isidorushoeve kregen we ineens de wind mee en wie kwam er daar voorin de groep?

Juist ja.. Jeroen! Hij presteerde het zelfs om bij het plaatsnaambordje Andrej af te troeven in de sprint. Wat een groot coureur!

Richting Beckum was onze tijdrijder ineens niet meer te stoppen en bleef hij maar op kop rijden (windkracht 6 in de rug).

Volgende keer moeten we Jeroen toch maar meer op de kop zetten.

Ik ging vandaag eindelijk weer eens een stukje beter... Zou er dan toch vooruitgang in zitten?