Mergellandroute 20 april 2009 (125)

Nu de toerversie van de Amstel Goldrace zo massaal wordt bezocht, is voor ons de lol er wel van af. Dus hebben we (Andrej, Gerald en ik )een tijd geleden al het plan opgevat om nu maar eens zondags naar de profs te kijken en maandag zelf de Limburgse wegen onveilig te maken.!

De zondag was een fantastische dag om onder het genot van Gulpener bier Ivanov te zien winnen op de Cauberg.
Maandag zaten we zelf om kwart over negen op de fiets om de Mergellandroute te volgen.
Vanuit Valkenburg meteen omhoog richting Sibbe is nou niet direct een ideale start voor een tocht...pfff... wat slaat die klim meteen in je poten..

Daarna doorgereden richting Bemelen waar we tot mijn plezier deze befaamde helling bergafwaarts nemen. Maar Andrej zou Andrej niet zijn als hij beneden gekomen niet meteen rechtsomkeert te maken om de klim te aanvaarden.

Na verloop van tijd begin ik te wennen aan het klimmen, maar merk ik dat Andrej toch elke keer net iets meer over heeft op de hellingen.
Na een goeie kop koffie met abrikozenvlaai in Slenaken aanvaardden we de tweede helft met meteen om de hoek de Loorberg.
Terwijl wij de koffiestop nog aan het verwerken zijn, stormt Rabo-prof Weening ons voorbij voor zijn zoveelste beklimming van de Loorberg die dag. Andrej maakt nog even aanstalten om Weening te volgen, maar als hij merkt dat deze bijna met de dubbele snelheid klimt, geeft zelfs hij het op ! Ondertussen daalt Weening wederom dezelfde weg af om vervolgens weer omhoog te vliegen!!

Op de Camerig merk ik dat mijn benen vollopen. Mijn voornemen om Andrej te blijven volgen moet ik laten varen op deze langere klim. En zo blijf ik tussen Andrej en Gerald in zwemmen.
Naar het Drielandenpunt blijf ik slecht fietsen en besluit ik bij Gerald te blijven. Andrej is ontembaar.... Wat een goede voorbereiding voor het clubkampioenschap!

Na Vaals kom ik er weer een beetje door en weet ik op een glooiend stuk goed door te fietsen achter een tweetal Limburgers. Gerald daarentegen heeft definitief de man met de hamer ontmoet en zit tegen de kramp aan.

Voor het Eiserbos dreigt hij met opgeven, maar geholpen door zijn triple aandrijving gaat hij toch door en kruipt hij omhoog...

Op het vlakke stuk voor de Fromberg rijd ik even een stukje vooruit om met een voorsprong aan de klim te beginnen. Helaas voor mij maken we niet de hele klim af en moet ik een stuk terug achter Gerald en Andrej aan.
Op de Keutenberg weet ik het gat met Andrej stabiel te houden en zie ik dat Gerald ook over zijn dip heen is. Ik neem me voor Andrej te pakken op de Cauberg !

Bij Sibbegrubbe zijn we Gerald kwijt en dalen we met z'n tweetjes Valkenburg binnen. Keurig blijf ik in het wiel van de oude krijger met het voornemen op het steilste stuk toe te slaan. Dit is echter makkelijker gezegd dan gedaan! Op het iets vlakkere stuk aan het eind moet ik hem toch laten gaan, ere wie ere toekomt.

Boven aangekomen zien we Gerald staan! Hij heeft een stuk (lees de Cauberg) afgesneden en wordt dus bij deze niet bevorderd als Grimpeur des Valkenburg!! (lees gediskwalificeerd)

Daarna wederom genieten van een biertje op een terras aan de voet van de Cauberg!!

Voor herhaling vatbaar... (zeker die cafetaria in de Tokkiewijk van Roermond)