Clubkampioenschappen HWV De Tubanters 21 mei 2007
Eindelijk is het dan zover, de jaarlijkse CK. Voor de tijd was ik erg benieuwd hoe/of ik me stand wist te houden in het wedstrijdgeweld.
Freek is al vroeg aanwezig en is favoriet. Tot mijn verbazing zie ik ook Stan de parkeerplaats oprijden (oei..) Ik weet dat hij hard kan fietsen en dus behoort hij gelijk ook tot de favorieten.
Tenslotte zie ik Maik Oude Lenferink zijn fiets uitladen. Maik behoorde in zijn tijd tot de betere renners uit deze regio, maar ondertussen is het vergane glorie (hoop ik).
Wouter is de grote afwezige, dus ik besluit me vooralsnog op de eerste twee te focussen.
Het weer is goed, maar niet selectief, er staat nauwelijks wind. Van de dames zijn er schat ik een stuk of tien aanwezig en zo starten we met een pelotonnetje van zo'n 25 man..
Meteen vanaf de start kiest Hans het hazenpad om zo de traditionele snoeiharde opening van Henk te voorkomen en dat werkt. Daarna neemt Freek als eerste het iniatief en in een reflex (ondanks mijn voornemen) rij ik het gaatje dicht. Ook Stan bevindt zich veel voorin het peloton.
Zo gaat het eigenlijk een tijdje door met ons drietjes en regelmatig kijken we achterom om te zien of er al slachtoffers gevallen zijn, maar dit blijkt niet het geval. De rest volgt netjes.
In de loop van de koers mengen Henk, Andrej en Martin zich ook voorin, maar helaas zonder resultaat. Het dreigt wederom op een sprint uit te draaien... In de laatste ronden komt ook Rodel zich melden aan het front..
Bij de bel voor de laatste ronde blijkt achteraf te zijn geroepen dat het de laatste ronde voor de dames betrof. Ik heb het helaas niet gehoord en met mij maken nog een aantal zich op voor de sprint. Na het klimmetje zie ik Freek hard weg rijden en ga ik ervan uit dat dit de beslissende sprint is.. Met een rush dender ik over Freek heen... en leef ik in de veronderstelling dat ik gewonnen heb... Deze euforie is maar van korte duur, want ik zie de rest van het peloton doorrijden.... Kut !!!! De verwarring in de groep is compleet; een deel dacht gefinished te zijn, een ander deel denkt nog twee ronden en nog een gedeelte denkt in de laatste ronde te zijn...
De laatsten blijken gelijk te hebben en Freek wint de CK, gevolgd door Stan... Ik zit gedesillusioneerd in het gras en heb goed de pee in !!! Ik voelde me vandaag gewoon super en kon relatief makkelijk gaten dichtrijden. Voor het eerst had ik echt het gevoel dat ik kampioen kon worden. Freek was duidelijk minder dan vorig jaar en Stan was ook te pakken, maar het mocht niet zo zijn dankzij het disfunctioneren van de jury die tijdens de koers ineens regels gaat aanpassen. Een schande !!
Gereden: 40 km ???
Freek is al vroeg aanwezig en is favoriet. Tot mijn verbazing zie ik ook Stan de parkeerplaats oprijden (oei..) Ik weet dat hij hard kan fietsen en dus behoort hij gelijk ook tot de favorieten.
Tenslotte zie ik Maik Oude Lenferink zijn fiets uitladen. Maik behoorde in zijn tijd tot de betere renners uit deze regio, maar ondertussen is het vergane glorie (hoop ik).
Wouter is de grote afwezige, dus ik besluit me vooralsnog op de eerste twee te focussen.
Het weer is goed, maar niet selectief, er staat nauwelijks wind. Van de dames zijn er schat ik een stuk of tien aanwezig en zo starten we met een pelotonnetje van zo'n 25 man..
Meteen vanaf de start kiest Hans het hazenpad om zo de traditionele snoeiharde opening van Henk te voorkomen en dat werkt. Daarna neemt Freek als eerste het iniatief en in een reflex (ondanks mijn voornemen) rij ik het gaatje dicht. Ook Stan bevindt zich veel voorin het peloton.
Zo gaat het eigenlijk een tijdje door met ons drietjes en regelmatig kijken we achterom om te zien of er al slachtoffers gevallen zijn, maar dit blijkt niet het geval. De rest volgt netjes.
In de loop van de koers mengen Henk, Andrej en Martin zich ook voorin, maar helaas zonder resultaat. Het dreigt wederom op een sprint uit te draaien... In de laatste ronden komt ook Rodel zich melden aan het front..
Bij de bel voor de laatste ronde blijkt achteraf te zijn geroepen dat het de laatste ronde voor de dames betrof. Ik heb het helaas niet gehoord en met mij maken nog een aantal zich op voor de sprint. Na het klimmetje zie ik Freek hard weg rijden en ga ik ervan uit dat dit de beslissende sprint is.. Met een rush dender ik over Freek heen... en leef ik in de veronderstelling dat ik gewonnen heb... Deze euforie is maar van korte duur, want ik zie de rest van het peloton doorrijden.... Kut !!!! De verwarring in de groep is compleet; een deel dacht gefinished te zijn, een ander deel denkt nog twee ronden en nog een gedeelte denkt in de laatste ronde te zijn...
De laatsten blijken gelijk te hebben en Freek wint de CK, gevolgd door Stan... Ik zit gedesillusioneerd in het gras en heb goed de pee in !!! Ik voelde me vandaag gewoon super en kon relatief makkelijk gaten dichtrijden. Voor het eerst had ik echt het gevoel dat ik kampioen kon worden. Freek was duidelijk minder dan vorig jaar en Stan was ook te pakken, maar het mocht niet zo zijn dankzij het disfunctioneren van de jury die tijdens de koers ineens regels gaat aanpassen. Een schande !!
Gereden: 40 km ???
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home