Amstel Gold Race 21 april 2007

Eindelijk eens goed weer met de AGR. Vol goede moed vertrekken Gerald, Andrej, Theo en ik vrijdags om 11.30 uur richting het zuiden.

De medicijnen slaan goed aan en ik heb dan ook geen last meer van benauwdheid. Wél heb ik het deze week druk gehad met m'n werk, muziek en het kopen van een huis. Ik ben geen avond thuis geweest deze week.

De heenweg is een crime... na veel files komen we rond 15.30 uur aan op de zonnige camping. De puf om nog even te fietsen is er niet meer, dit keer bijgestaan door het mooie weer en de verleiding van een koud biertje..

Zaterdagochten verzamelen we ons om 08.00 uur op de camping om gelijktijdig te vertrekken.

(Wietse, Ramon, Henk, Martin en wij viertjes)

Theo vertrekt direct om later ingehaald te worden. De afgelopen nacht hebben we door de kou en het kabaal op de camping nauwelijks geslapen. De andere vier sliepen comfortabel in een hotelkamer.

Op de Bemelerberg (eerste klim) is al direct te zien dat Martin er zin heeft. Hij gaat duidelijk sneller omhoog dan de rest. Iedereen kijkt toch even de kat uit de boom of spaart zich.

Vóór één van de volgende klimmetjes rijdt haantje Gerald een meter of 300 voor ons uit. Op de klim zelf wordt hij door Martin, Henk en ik teruggepakt en rijden we uiteindelijk met vijf man weg. Gerald, Theo en Andrej besluiten niet te volgen.

Het groepje waar ik echter in verzeild ben geraakt is me op dit moment echt een maatje te groot. Vóór de Gulpenerberg moet ik ze laten gaan en al vloekend neem ik afscheid. Doordat ik vervolgens door een treintje wordt gepasseerd, kan ik aanhaken en vlak voor de top sluit ik weer bij de vier aan. Dit heeft me echter te veel kracht gekost en in de steile afdaling moet ik ze weer laten gaan....

De volgende 40 km heb ik in m'n eentje gereden en dat waren niet de makkelijkste kilometers. Het gekwakkel met de gezondheid en de drukke week eisen toch zijn tol.

Bij de tweede verzorgingspost ben ik er even uitgebreid bij gaan zitten. Net toen ik weer alleen verder wilde, zag ik tot mijn verbazing de andere vier jongens en hoorde ik dat ook Henk het lastig had.

Bij de eerst beste volgende klim (Kruisberg?) moesten Henk en ik de drie laten gaan en hebben we met z'n tweetjes de tocht voortgezet. Merkwaardig genoeg kwam ik er weer een beetje door en had Henk nu de mindere benen. Bovenin Voerendal zagen we Martin nog met een lekke band en even later, vlak voor de Fromberg overkwam mij hetzelfde.

De Keutenberg kwamen we al zigzaggend tussen de lopers naar boven, maar op de Cauberg was het zo enorm druk, dat van een normale klim nauwelijks sprake was...

Op de top kwam ik tot m'n verbazing Andrej en Gerald tegen. Die hadden ons gepasseerd toen ik een lekke band had.

Al met al weer een leuke tocht, maar véél te druk..Volgend jaar doen we niet meer mee

De benen waren niet super (zeker in het middenstuk), maar gelukkig was er in het laatste stuk sprake van herstel........

Gereden 168 km

Gemiddeld : ??